„რაფალიანცის საქმე „ოცნების“ ხელისუფლების შავი ლაქაა!“
ვერ ვიტყვი, რომ უხსოვარი დროიდან ვიცნობ – პირველდ 2012 წლის არჩევნებამდე, ერთ-ერთ საჯარო ღონისძიებაზე შევხვდი. „ნაცმოძრაობის“ ხელისუფლებდან წასვლის შემდეგ კი, „ფესბუქში“ „დავფრენდდით“ და მის გარშემო განვითარებულ მოვლენებსაც, „ცუკერას“ წყალობით, თვალს ვადევნებ. ჰოდა, ასე გავარკვიე, რომ კახეთის გუბერნატორის ყოფილი მოადგილე ყველა ინსტანციის სასამართლომ გაამართლა. სხვათა შორის, 2013 წლიდან მოყოლებული, გიორგი სიბაშვილის საქმეზე 55 სასამართლო სხდომა გაიმართა და ამ ხნის განმავლობაში რაღა არ მოხდა – ხან სიბაშვილმა ბორკილები ნებით დაიდო და იხვეწეობდა, დამიჭირეთო, ხან კი, „ნაცებმა“ და „ქოცებმა“გურჯაანში ერთმანეთს „კვერცხების ომი“ მოუწყვეს… ასეა თუ ისე, სიბაშვილის საქმე საინტერესო „ქეისი“ თუნდაც იმიტომაა, რომ ჯერ ერთი, საკუთარი თავის ადვოკატი თავად იყო, მეორეც, ყოფილი მაღალჩინოსანი აპირებს, ფიზიკური და მორალური ზიანისთვის სახელმწიფოს იქით უჩივლოს და ფულადი კომპენსაცია მოითხოვოს. კიდევ ერთი საინტერესო დეტალი: ბარბარე რაფალიანცის ტრაგედიის დროს, გიორგი სიბაშვილი, რომელსაც ზოგიერთები დღესაც მხარის „რუხ კარდინალს“ ეძახიან, კახეთის გუბერანტორის მოვალეობას ასრულებდა, ანუ საკმარისზე საბაბ-მიზეზი არსებობს, რომ რესპოდენტად ამერჩია. ისე, რაღაცები რომ ვკითხე, შემომიბღვირა, „ქოცურად“ ნუ მელაპარაკებიო და შეკითხვაზე, თანადებობის ნოსტალგია ხომ არ გაქვს-მეთქი, მიპასუხა, დარწმ ნებული ვარ, ოქტომბრის არჩევნებში „ნაცმოძრაობა“ გაიმარჯვებს, მაგრამ მირჩევია, კერძო სექტორში დავრჩე და ის საქმე ვაკეთო, რასაც ახლა ვაკეთებ, ანუ ადვოკატობა გავაგრძელოო.
– გიორგი, გაიძახიან, სასამართლო პოლიტიკური ზეწოლის ქვეშააო. მართლა ასე რომ იყოს, ყველა დონის სასამართლო უდანაშაულოდ არ გცნობდა. ისე, მგონი, ერთადერთი „ნაცი“ ხარ, რომელიც სისხლის სამართლის საქმიდან, როგორც იტყვიან, სუფთად გამოვიდა…
– არა, ერთადერთი არ ვარ და სხვებიც არიან, ვინც გარკვეულ ეპიზოდოებში გამართლდნენ…
– შეიძლება, მაგრამ ციხეში ერთი წუთითაც კი ვერ ჩაგსვეს…
– სხვათა შორის, პროკურატურას უნდოდა, რომ ციხეში ვყოფილიყავი – შოუ დაედგა და საპატიმრო დაწესებულებაში ასე მივეყვანე. საერთოდ, პატიმრობის შეფარდება სხვა რამეა, დაკავვების მოთხოვნა კი – სხვა. პროკურატურამ სასამართლოს სწორედ ჩემი დაკავების მოთხოვნით მიმართა.
– ვაიმე, საზოგადოებისთვის ასეთი საშიში ხარ?
– (იღიმება) მოკლედ, ვიდრე ბრალს წამიყენებდა, პროკურატურა პირდაპირ ჩემი დაკავების უფლებას მოითხოვდა, რის შემდეგაც სასამართოს აღმკვეთი ღონისძიების შეფარდების შუამდგლომლობით მიმართავდა, მაგრამ როგორც განჩინებიდან გავიგე, სასამართლომ ჩემი დაკავების თაობაზე პროკურატურის შუამდგომლობა არ დააკმაყოფილა, რაც იმით დაასაბუთა, რომ გამოძიებასთან ვთანამშრომლობდი და მიმალვას არ ვცდილობდი. ისეთი გავლენიანი ფიგურა არ ვარ, რომ პირდაპირ ჩემი დაკავება მოეთხოვათ, მაგრამ ალბათ, შოუს დადგმა უნდოდათ – სადაც ვიქნებოდი, იქ მოვდოდნენ, ბორკილებს დამადებდნენ და საგამოძიებო დაწესებულებაში წამიყვანდნენ…
– ამ ქვეყანაში გუბერნატორის სხვა მოადგილეებიც იყვნენ და, სიმართე გითხრა, მეც ვერ გავიგე, მაინცდამაინც შენზე რატომ „ჩაიციკლნენ“?
– არ ვიცი და ამ შეკითხვას მეოთხე წელია, მეც ვსვამ.
– არც ვერსიები გაქვს?
– დღეს „ქართული ოცნება“ მილევად რეჟიმშია…
– ოცნებობ?
– კი არ ვოცნებობ, არამედ, ფაქტია, რომ დღეს „ქართული ოცნება“ მილევად რეჟიმშია და ამის დასტურად ბევრი ანალოგიის მოყვანა შეიძლება, მაგალითად, სახელმწიფო დაწესებულებები ზუსტად ისე იქცევიან, როგორც 2003 წლის „ვარდების რევოლუციის“ წინა პერიოდში იქცეოდნენ… მოკლედ, ამას იმიტომ არ ვამბობ, რომ „ოცნება“ მილევად რეჟიმშია, არამედ, 2012-2013 წლებშიც ვამბობდი.
– რა „ამას“?
– რას და, – ალბათ, უნიჭო დავალება ჰქონდათ მიღებული, რომ ყველა რეგიონში თითო გახმაურებული საქმე შეექმნათ. ამ შეთხვევაში კი, მთავარი ფიგურა, რა თქმა უნდა, გიორგი ღვინიაშვილი იყო. იციან, რომ მეგობრები ვართ.
– ანუ, შენზე ზეწოლით ღვინიაშვილზე „გასვლა“ უნდოდათ?
– ვერ ვიტყვი, შემომთავაზეს, მოდი, რამე თქვიო – ამას ვერც გამიბედავდნენ, მაგრამ გარკვეული მინიშნებები კეთდებოდა. მაგალითად, ბრალის დადგენილებაში, ერთ-ერთ ეპიზოდში პირდაპირ ეწერა, ამდენად, გიორგი სიბაშვილმა და გიორგი ღვინიაშვილმა დანაშაული ჩაიდინესო. ალბათ, სწორედ ეს იყო მინიშნება, თორემ ღვინიაშვილი ბრალის დადგენილებაში რატომ ჩაწერეს? საერთოდ, ძნელია, როცა საკუთარ თავს იცავ და ვერ მოგატყუებ, ემოცია არ მქონდა-მეთქი – სამეგობრო, ოჯახი მყავს და ამ ამბავს, ბოლოს და ბოლოს, ჩემი მშობლები გადაჰყვნენ…
– ემოცია, ალბათ, იმიტომაც გექნებოდა, რომ ციხის გეშინოდა!
– არა! ციხის რომ მშინებოდა, ეს საქმე უფრო ადრე დამთავრდებოდა – მართალია, საკუთარ სიმართლეში დარწმუნებული ვიყავი, მაგრამ გარატია არ მქონდა, რომ სასამართლო სხვა განაჩენს არ გამოიტანდა და, ციხის რომ შემშინებოდა, მინიმუმ, საპროცესო გარიგებაზე წავიდოდი, მაგრამ ჩემს სიმართლეს ბოლომდე, კახურად რომ ვთქვა, რქებით ვაწვებოდი. მოკლედ, ბრალის დადგენილებაში ღვინიაშვილის გვარი რომ წავიკითხე, გამომძიებელს ვუთხარი, ეს ძალიან დიდი სისულელე გიწერიათ-მეთქი. გამომძიებელმა თავში ხელი წაიშინა, მაშინვე ახალი ვერსია ამობეჭდა და საქმეში ჩადო, მაგრამ საქმის ელექტრონულ ვერსიაში შესწორება დავიწყდათ და როცა პირველი ინსტანციის სასამართლოს გადაწყვეტილება გაასაჩივრეს, სააპელაციო საჩივარში ძველი ტექსტი „დააკოპირეს“…
სხვათა შორის, ჩემთვის ბრალის წაყენებამდე ორი-სამი დღით ადრე, გიორგი ღვინიაშვილთან ერთი პიროვნება მივიდა და შესთავაზა, იქნებ, ჩვენთან გადმოხვიდეო, მაგრამ ცხადია, საკადრისი პასუხი მიიღო. მეორე თუ მესამე დღეს კი, ბრალი წამიყენეს.
– გიორგი, „ნაციონალები“ დღემდე ამტკიცებთ, 2012 წელს, „ოცნებამ“ არჩვენები ე.წ. ციხის კადრებითა და რაფალიანცის საქმით მოიგოო. რაფალიანცების ტრაგედიის დროს, კახეთის გუბერნატორის მოვალეობის შემსრულებელი იყავი. ჰოდა, რაფალიანცის საქმეზე ეგებ, ისეთი რამ იცი, რისი გახმაურებაც „ოცნებას“ არ უნდა და შენს ციხეში გაშვებასა და შესაბამისად, გაჩუმებას ამიტომაც ცდილობდა?
– ისეთი რამ საიდან უნდა ვიცოდე?
– საიდან და, – ხალხისგან, თან შენი ძმა იმხანად გურჯაანის პოლიციის უფროსის მოადგილე იყო, არა?
– 2012 წლის პირველ ოქტომბერს ვნახეთ, ამ ფაქტთან დაკავშირებით მთელმა საქართველომ რა პოზიციაც დაიკავა, მაგრამ სოფელში, სადაც ეს ტრაგედია მოხდა, „ნაცმოძრაობამ“ ხმების 70 პროცენტი მიიღო და იცი, ეს რას ნიშნავს?
– რას?
– რას და, – ის ვერისია, რომელიც მთელ საქართველოში გავრცელდა და ყველამ, ვისაც ამ სოფელსა და ოჯახთან შეხება არ ჰქონდა, დაიჯერა, თავად ამ სოფელმა არ დაიჯერა და სიტუაცია რეალურად შეაფასა.
– სინამდვილეში, რა მოხდა?
– ვერსიებზე ვერ ვილაპარაკებ, თუმცა ვიტყვი, რომ ბარბარე რაფალიანცის საქმე „ოცნების“ ხელისუფლების შავი ლაქაა!
ისე, არ მგონია, რომ ვინმეს ბავშვის სიკვდილი სდომებოდა. ეს უფრო გადამავლის მცდელობა იყო, რომ ბავშვის გატაცება „ნაცმოძრაობას“ დაბრალებოდა.
– როგორც გუბერნატორის მოვალეობის შემსრულებელმა, გაიხსენე, მომხდარის შესახებ ვისგან და როგორ შეიტყვე?
– დეტალები არ მახსოვს, მაგრამ პოლიციაში ბავშვის დაკარგვაზე შეტყობინება შევიდა და შესაბამისად, მეც გავიგე.
– პირველი ვერსია, რომელიც გაგიჩნდა, როგორი იყო?
– მუსიკის მასწავლებელი არ ვარ და, რა თქმა უნდა, ინფორმაციები თუნდაც იმაზეც მქონდა, ვინ როგორ საშტაბო მუშაობას ეწეოდა. მანანა ბერიკაშვილმა ძალიან კარგად იცოდა, რომ არჩევნებს წააგებდა! ეს ბიძინა ივანიშვილმაც იცოდა და, როგორც ამბობენ, თანხასთან დაკავშირებით შიდა დავებიც ჰქონდათ…
– ჩვენში დარჩეს და, „ნაცმოძრაობას“, ვიდრე ხელისუფლებას „ოცნება“ გადაიბარებდა, მინიმუმ, ერთი თვე ჰქონდა, რომ ეს ტრაგედია ცხელ კვალზე გამოეძიებინა…
– ჟვანიას საქმის გამოძიება რამდენიმე წლის მერე დაიწყეს და თუ უნდოდათ, რაფალიანცის საქმის გამოძიებასაც დაიწყებდნენ. ასე რომ, ეს ხელის უნიჭოდ გაშვერას ნიშნავს! მოკლედ, ვერ ვიტყვი, ეს ვინმეს თვითშემოქმედება იყო თუ სადღაც დაგეგმილი შოუ, მაგრამ ფაქტბს მივყვები: როგორც კი ინფორმაცია მოვიდა, რომ ბავშვი, რომლის ოჯახის წევრებიც „ოცნების“ ატქივისტები იყვნენ, დაიკარგა, მაშინვე გამიჩნდა ვერსია, რომ ადგილი შეიძლება, რაღაც ისეთს ჰქონოდა, რაზეც ახლა ვლაპარაკობ… საქმის მასალებს არ ვიცნობ და ყველაფერს გარედან მაყურებელი თვალით ვაფასებ: ამ საქმის გამოძიება წინა ხელისუფლებამ დაიწყო, მაგრამ ექსპერტიზის დასკვნას თუნდაც იმის შესახებ, ბავშვი ქვევრში გარდაცვლილი მოხვდა თუ ცოცხალი, დრო სჭირდებოდა. მოგვიანებით, ცნობილი გახდა, რომ ქვევრში მოხვედრისას, ბარბარე ცოცხალი იყო… ყველაფერს თავი რომ დავანებოთ, ამ ტრაგედიიდან დაახლოებით, ერთი წლის შემდეგ, ქვევრში ჩანთა იპოვეს. კი ბატონო, წინა ხელისუფლება ცუდი იყო, მაგრამ „ოცნება“ ხომ გამოძიებას გვპირდებოდა და, ერთხელ, როცა ირაკლი ღარიბაშვილი ჯერ კიდევ შს მინისტრი იყო, ივანიშვილმა პრესკონფერენციაზე განაცხადა, ამ თემაზე მე ვერ ვილაპარაკებ და თუ უნდა, განცხადება ირაკლიმ გააკეთოსო. არ ვიცი, ეს ფრაზა რას ნიშნავდა, მაგრამ ძალიან მნიშვნელოვანია. ყოველ შემთხვევაში, მე ასეთი შთაბეჭდილება შემექმნა, რომ ივანიშვილმა რაღაც იცოდა, მაგრამ მიანიშნა, მე ვერ ვიტყვი და ღარიბაშვილმა თქვასო… მოკლედ, ერთი წლის განმავლობაში, გამოძიებას სურვილი არ გაუჩნდა, ენახა, ქვევრში რა ხდებოდა.
– ამის სურვილი, პირველად, წესით, „ნაციონალებს“ უნდა გაგჩენოდათ, რადგან გამოძიება ხელისუფლებაში ჯერ კიდევ თქვენი ყოფნისას დაიწყო…
– ვანო, ვიდრე ექსპერტიზის დასკვნა არ იქნებოდა, ქვევრთან შეხება არ შეიძლებოდა.
– კარგი, რა, გიორგი, როდის იყო, რომ ნივთმტკიცებებს ექსპერტიზის დასკვნის მერე ეძებდნენ?
– ექსპერტიზას თავი დავანებოთ და ჩავთვალოთ, რომ ჩვენი ხელისუფლება ცუდად მოიქცა, მაგრამ ახალი ხელისუფლება რომ მოვიდა, გამოძიება რატომ არ გაგრძელდა და თუ გაგრძელდა, ქვევრში ჩანთა ერთი წლის მერე როგორ იპოვეს? მოკლედ, გამოდის, რომ ვიღაცას ბავშვის გადამალვა უნდოდა, თუმცა არ იცოდა, რომ ქვევრში წყალი იყო…
– ერთი სიტყვით, გიორგი, კონკრეტულად მიპასუხე: შენზე შეტევა რაფალიანცის საქმის გამო მიიტანეს?
– არა, ამას ვერ ვუკავშირებ! საერთოდ, ვინც მიცნობს, იცის, რომ ჩემი ასეთი მეთოდებით გაჩუმება ძნელი კი არა, შეუძლებელია!
– აბა, ოთხი წელი სასამართლოში რატომ „დაგაპროწიალებდნენ“?
– გინდა, ჩემი ვერსია გითხრა?
– მინდა…
– ზოგიერთები, რომლებიც საგამოძიებო ორგანოებში ძველი ხელისუფლების დროს მუშაობდნენ, ხელისუფლების შეცვლის შემდეგ კი, დაწინაურდნენ, კახეთს რეაბილიტაციის პროექტში იყვნენ ჩართულები.
– ანუ, ფულს „ტეხავდნენ“?
– არა, არა… მაგალითად, ხარჯთაღრიცხვის შემოწმება ევალებოდათ, რომ ზედმეტი თანხა არ დახარჯულიყო. ესენი ყველაზე სანდო ადამიანებად ითვლებოდნენ და მაშინაც, როცა კახეთში სტიქია მოხდა, მშენებლებს, ასე ვთქვათ, მივამაგრეთ, რომ ზედმეტი ანგარიშები არ გაკეთებულიყო. მართალია, ჩემს პედანტობაში ეჭვი არ ეპარებოდათ, მაგრამ სავარაუდოდ, ფიქრობდნენ, რეაბილიტაციისა და სტქიის საქმეებში შეიძლება, ისეთი რაღაც ეპოვათ, რაც წინა ხელისუფლებას სერიოზულ ჩრდილს მიაყენებდა და იტყოდნენ, აი, ვიღაცამ თანხა შეჭამაო.
– როგორც გავიგე, „ყოფილებზე“ ე.წ. კომპრების მოპოვებას ყოფილი თანაგუნდელები ცდილობდნენ, არა?
– კი ბატონო.
– ამ პერსონების ვინაობა დაასახელე…
– არა, ვერ დავასახელებ.
– ეს ადამიანები დღესაც თანამდებობებზე არიან?
– სავარაუდოდ, კი.
– და ისინი „ოცნებამ,“ შენი ვერსიით, როგორ გადაიბირა?
– არ ვიცი… ან გადაიბირა? იქნებ, მანამდეც იქ იყვნენ?! ისე, ბევრს უთქვამს, რომ შვილის პასუხისგებაში მიცემით, ან იმით დაემუქრნენ, რომ მეუღლეს სამსახურში გარკვეულ პრობლემას შეუქმნიდნენ და იძულებული გახდა, რომ „ოცნებაში“ გადასულიყო…
– …გიორგი, ზოგი „ნაცმოძრაობას“ მანიაკების ხელისუფლებას ეძახის. არ „გიტყდება“, რომ იმ ხელისუფლებაში არცთუ პატარა თანამდებობა გეკავა?
– არა, არ „მიტყდება“! საერთოდ, ცუდიც და კარგიც ყველა ხელისუფლებაშია. დღევანდელ ხელისუყფლებასაც ერთი ცუდით კი არა, მთლიანი უნიათობით ვაფასებ…
– „კაბელების საქმეზე“ საუბრისას ამბობენ, რომ დღევანდელი სასამართლოც პოლიტიკურ დაკვეთებს ასრულებს. თუკი ასეა, საინტერესოა, სასამართლომ პოლიტიკური დაკვეთა შენს შემთხვევაში რატომ არ შეასრულა, ანუ ისევ იმ თემას ვუბრუნდები, რითიც საუაბრი დავიწყე…
– არ ვიცი… ამ შეკითხვის ადრესატი მე არ ვარ! ისე, იმ დღესაც, როცა ბრალი წამიყენეს, ვთქვი, მართალი ვარ-მეთქი.
– იურისტი კაცი ხარ და გეცოდინება, არ არსებობს დამნაშავე, რომელიც თავს დამნაშავედ მიიჩნევს!
– როცა შვიდმა მოსამართლემ ჩემი უდანაშაულობა აღიარა, მაშინაც გავიმეორე, მოწინააღმდეგეებს ვპირდებოდი, რომ ჩემს სიმართლეს დავამტკიცებდი და აი, დავამტკიცე-მეთქი! არ ვიცი და ვერ ვიტყვი, მაშინ, როცა ჩემი საქმეები იხილებოდა, სასამართლოზე ზეწოლა ხორციელდებოდა თუ არა. ხვდები, რას ვამბობ?
– ვხვდები, თან ძალიან კარგად – შენი საქმეების განხილვისას უზენაესი სასამართლოს თავმჯდომარე „ნაცონალებთან“ ასოცირებული კოტე კუბლაშვილი იყო და, ალბათ, იმაზე მიანიშნებ, სასამართლო დამოუკიდებელ გადაწყვეტილებებს იღებდაო, არა?
– ჯერ ერთი, ჩემს საბოლოო გამამართლებელ განაჩენს ხელი უზენაესი სასამართლოს დღეს მოქმედმა თავმჯდომარემ მოაწერა. მეორეც, მშვიდად არც მაშინ ვიყავი, ან როგორ ვიქნებოდი, როცა 18 ნომებერს პროცესი მქონდა, წინა დღეს კი, სულ სხვა საქმეზე, დაკითხვაზე დამიბარეს, ანუ ეს ერთგვარი გაფრთხილება იყო, პროცესებზე შოუებს ნუ გვიდგავ, თორემ ბრალს სხვა საქმეზეც წაგიყენებთო, მაგრამ ყველაფერისთვის მზად ვიყავი.
– ახლა, იმედია, ვერ იტყვი, რომ შენი ჯინი ივანიშვილს ჭირდა. ჰოდა, აბა, გაიხსენე: ჯერ კიდევ რევოლუციამდე, როცა გურჯაანის გამეგებლი იყავი, ვინმესთან, თუნდაც კახეთის მაშინდელ ძალოვანებთან დაპირისპირება ხომ არ გქონდა?
– არა. თუნდაც სამხარეო პოლიციის მაშინდელ უფროსთან ნორმალური სამსახურეობრივი ურთერთობა მქონდა, მერეც, რამდენჯერმე შევხვდი. ასე რომ, ამ კუთხით შეკითხვები არ არსებობს.
– ასეა თუ ისე, „სიბაშვილის ქეისი“ „ოცნებამ“ შეიძლება, სათავისოდ გამოიყენოს და იმის მტკიცება დაიწყოს, აი, სასამართლო პოლიტიკური გავლენებისგან თავისუფალიაო…
– არ გამოვრიცხავ, რომ ჩემი საქმის არსებითი განხილვისას, სასამართლოში ვინმეზე ზეწოლა ყოფილიყო… სხვათა შორის, სამსახურიდან მხოლოდ ჩემი მეუღლე კი არა, ჩემი ძმა და ძმიშვილიც გაუშვეს.
– გიორგი, წეღან უნდა მეკითხა და დამავიწყდა: შენ, როგორც იურისტი, როგორ ფიქრობ, რაფალიანცის საქმეზე სიმართლე ოდესმე გაირკვევა?
– აუცილებლად! ხელისუფლება აუცილებლად შეიცვლება, მაგრამ ამ საქმეზე სიმართლის დადგენას შეიძლება, ხელისუფლების შევლაც არ დასჭირდეს!
– ამ საქმის გამოძიება „ნაციონალებს“ აწყობთ?
– „ნაციონალებს“ არათუ აწყობთ, არამედ, იხვეწებიან, გამოიძიეთო – ამ საკითხზე ღვინიაშვილს ასი ბრიფინგი მაინც ექნება ჩატარებული.
– ჯერ ერთი, ღვინიაშვილი მთელი „ნაცმოძრაობა“ არაა, მეორეც, „ნაცმოძრაობა“ კიდევ არსებობს?
– დამცინი?
– კი არ დაგცინი, ფაქტის კონსტატაციას ვახდენ – ვერ ხედავ, „ნაცმოძრაობიდან“ სულ პანტა-პუნტით გარბიან…
– „ნაცმოძრაობა“ ისეთი, როგორიც ახლაა, არასოდეს ყოფილა!
– ვაშაძე, ბარნოვი თუ „გირჩი“ გაგექცათ და ამ „ნაცებში“ ვიღა ხართ?
– ვინც ვართ, ამას ოქტომბერში ნახავ!
– რა ამის პასუხია და, „ლეპტოპზე“ სტიკერი – „ფუქ პუტინ“ რატომ გაქვს მიკრული?
– ეს კაცი და, საერთოდ, მთელი რუსეთი ოკუპანტია!
– არ გეწყინოს და, „ვარდების რევლუციის“ შემდეგ, შენი პრეზიდენტი პირველად სწორედ ამ კაცს შეხვდა…
– ჩემი პრეზიდენტი პირველად იმიტომ შეხვდა, რომ ამ არაკაცს ის ქმედებები, რასაც საქართველოში აკეთებდა, იქნებ, შეეცვალა.
– …გიორგი, დღეს მოქმედი ადვოკატი ხარ და, თუ არ ვცდები, მოსამართლეობასაც აპირებ, არა?
– არ ვაპირებ, მაგრამ მხოლოდ მოსამართლის და პროკურორის კი არა, კიდევ ბევრი რამის გამოცდა მაქვს ჩაბარებული… სხვათა შორის, მებაღეობის ჰობი მაქვს.
– ესე იგი, ხეებს შენც „დაასეირნებ“?
– (იცინის) ძალიან პატარა ეზო მაქვს და მცენარეები ერთი კუთხიდან მეორეში გადამაქვს ხოლმე…
– აჰა, მივხვდი: მილიარდერობის რეპეტიციას გადიხარ!…
– (გულიანად იცინის)…
– მოკლედ, როგორც მოქმედი ადვოკატი, რას იტყვი, სასამართლოსა და საგამოძიებო სისტემაში რა ხდება?
– რა და, – სრული უცოდინრობა! ჩემს პრაქტიკაში არ მქონია, მაგრამ საზოგადოებრივ ცხოვრებას თვალს ვადევნებ და ამ კუთხით პოლიტიკურ დატვრთვებსაც ვხედავ. ავიღოთ თუნდაც იგივე „კაბელების საქმე“…
– ამ ოთხ წელიწადში, შენი საქმის გარდა, სხვა საქმე მოგიგია?
– რა თქმა უნდა, მომიგია, ოღონდ – არაპოლიტიკური.
– მაშასადამე, სასამართლო თავისუფალი ყოფილა!
– არა… ერთი წუთით მომისმინე, არსებობს საქმეები, მაგალითად, რომელიმე გამგეობიდან თანამშრომლის გათავისუფლება, როცა იუსტიციის საბჭო თუ სხვა ორგანო მოსამართლზე ზეწოლას არ ახდენს.
– სხვათა შორის, ამბობენ, „ოცნებამ“ გურჯაანი სიბაშვილ-ღვინიაშვილს დაუთმოო. მართალია?
– რა?
– რა და, – გურჯაანს მართლა „აკონტროლებ“?
– საკადრო პოლიტიკას ვერ განვაგებ და გურჯაანის კონტროლი რას ნიშნავს?
– რას ნიშნავს და, მაგალითად, ბიზნესის კონტროლს…
– რომელ კონტროლზე მელაპარაკები, როცა კახეთში საკუთარი კატაც არ მყავს. თუ ლაპარაკი რეგიონში ინფორმაციის ფლობაზეა, კი ბატონო, ხშირად ადგილობრივ ხელისუფლებაზე მეტი ინფორმაცია მაქვს, მაგრამ ერთი პიროვნება დამისახელონ, რომელიც იტყვის, რომ რომელიმე ბიზნესის გაკონტროლების მცდელობა მაინც მქონდა. შემიძლია, სასამართლო სხდომის ოქმი მოგასმენინო, სადაც ჩემთან ერთად ბრალდებული, რომელიც ასევე, გამართლებულია, ამბობს, დამიძახეს და მითხრეს, უნდა დაწერო, რომ სიბაშვილთან ფული გაქვს მიტანილიო, მაგრამ ეს პიროვნება გამოშტერდა, რადგან მისთვის ხელიც არ მქონდა ჩამორთმეული და სასამართლო პროცესებზე გავიცანი.
– „ნაციონალებს“ თუნდაც კახეთში ბევრმა გიღალატათ?
– ღალატს რას ეძახი?
– იმას, რაც ღალატია – ადგა და „გაქოცდა“.
– ვისი იმედიც მქონდა, არსად წასულა. ის კი, ვისშიც ეჭვი მეპარებოდა, წავიდა!
– გურჯაანის „კვერცხების ომი“, რომელმაც სრულიად ქვეყანა აალაპარაკა, მართლა „ნაცებმა“ დაგეგმეთ?
– ეს მარაზმი და სისხლის სამართლის დანაშაულია, რაზეც „ნაცმოძრაობის“ წევრებმა თავის დროზე საჩივარიც შეიტანეს, მაგრამ ეს საქმე დღემდე თაროზეა შემოდებული. ეს ერთადერთი შემთხვევა იყო, როცა შემრცხვა, რომ გურჯაანელი ვარ! სხვათა შორის, იმ ადამიანებმა, ვინც კვერცხებს ისროდნენ, მერე მოვიდნენ და ბოდიში მოიხადეს, დავალება გქვონდა და კვერცხი რომ არ გვესროლა, სამსახურიდან გაგვათავსუფლებდნენო.
– კარგი, რა, გიორგი, ისე ლაპარაკობ, თითქოს ირანში ვცხოვრობდეთ!
– ირანში არ ვცხოვრობთ, მაგრამ ამას თავისი მეისრე ჰყავდა, რომელიც კვერცხების სროლას აკონტროლებდა.
მოკლედ, ქვეყანაში უვიცობის დოღია!
– …გიორგი, წლევანდელ საარჩევნო კამპანიაში ჩაერთვები?
– რატომაც არა?!
– რა ვიცი, კვერცხების არ გეშინია?
– არც კვერცხების მეშინია და არც – არაფრის! პროკურატურა და, საერთოდ, სახელისუფლებო მანქანა იქითკენ იყო მომართული, რომ საპროცესო შეთანხმებაზე ხვეწნა დამეწყო, მაგრამ ეს არ გავაკეთე. ისე, 55 სასამართლო სხდომა ჩატარდა და, სიმართლე გითხრა, ვერ ვხდები, საკუთარი თავის გაპიარების საშუალება რატომ მომცეს.
– ეგებ, ფარული „ქოცი“ ხარ?
– (სიცილისგან კინაღამ ჩაბჟირდა) ყველაზე მაგრად ის „გამიტყდება, ვინმემ „ქოცობა“ რომ დამაბრალოს! ვინმეს არც დისკრიმინაციას ვახდენ და არც პიროვნულ შეურაცხყოფას ვაყენებ, მაგრამ დღეს „ქოცობა“ მაგრად „ტეხავს“!
– ჩათვალე, რომ „ქოცი“ ვარ. ჰოდა, შენი „ნაცობა“ მეც მაგრად „მიტყდება“…
– შეიძლება, მაგრამ წასვლას არსად ვაპირებ, რადგან ჩემი იდეოლოგია მაქვს. მეტიც, ძალიან ამაყი ვარ, რომ იმ დროს, როცა რეგიონის ერთ-ერთი ხელმძღვანელი ვიყავი, კახეთში ძალიან ბევრი რამ გაკეთდა!
– მაინც, რითი ამაყობ? – თელავის თეატრის წინ გაურკვეველი დანიშნულების ბოძების წამოჭიმვით?
– ამ პროექტის დასრულება ვერ მოვასწარით… ისე, თუ ვინმე ამათ მიერ კახეთში ერთ გაკეთებულ საქმეს მაინც მაჩვენებს, ბოდიშს მოვიხდი.
– მაგალითად, ქიზიყში გზა დაიგო. აბა, დაპირება შეასრულე და ბოდიში მოიხადე!
– მსოფლიო ბანკის ამ პროექტზე ტენდერი ჩვენ გამოვაცხადეთ და გზა რომ არ დაგებულიყო, ქართული მხარე დაჯარიმდებოდა! რომ არა მსოფლიო ბანკის მოთხოვნა, ჩვენს მიერ დაწყებული ერეკლეს მუზეუმის რეაბილიტაცია ისევ გაჩერებული იქნებოდა. ილიას ტბაზე, რომელიც ერთ-ერთი სოციალური პროექტი იყო, დღეს აღარ შეისვლება. თელავში კი, გარე განათების ნათურებიც ვერ გამოუცვლიათ. სამაგიეროდ, გაკეთებული საქმეები გააფუჭეს.
– …გიორგი, შენ და ღვინიაშვილი „ნაცმოძრაობაში“ ადეიშვილის გუნდის წევრები ხართ, ბოკერიასი თუ პირადად მიშასი?
– ასეთი დაყოფა არასოდეს მიგრძვნია!
– ადეიშვილის, ან მერაბიშვილის გეშინოდა?
– რატომ უნდა მშინებოდა? კახეთის სტიქიის, ანუ 2012 წლის 19 ივლისის შემდეგ, საქართველოს მთავრობა ყოველ დღე, პრაქტიკულად, კახეთში იყო, ხშირად გვიკამათია და ჩემი აზრიც გამომითქვამს, მაგრამ არავის შემშინებია!..
ესაუბრა ვანო პავლიაშვილი
