რატომ დაურეკა ნინო გოგუაძეს და ვის მიჰქონდა ალასანიაზე ჭორები ივანიშვილთან
„ივანშვილმა თქვა, ეს კორუფციააო და მისი სიმართლე უნდა დამტკიცებულიყო. ამ საქმის მთელი „ალია-ბალიაც“ სწორედ ესაა!“ – ასე ხნის „კაბელების საქმის“ „საიდუმლოს“ „თავისუფალი დემოკრატების“ ერთ-ერთი ლიდერი ნინო გოგუაძე, რომელიც 2013 წლის იანვარში მაშინდელ პრემიერთან გამართულ ერთსაათანი სატელეფონო საუბრის დღემდე უცნობ დეტალებსაც იხსენებს.
– ქალბატონო ნინო, იმედგაცრუებული მეჩვენებით…
– არა, იმედგაცრუებული არ ვარ. უბრალოდ, ემოციებისგან დაცლის პერიოდი მაქვს ხოლმე, მაგრამ ზუსტად ვიცი, ისევ „გავიღვიძებ“ და ვიტყვი, რომ ბრძოლას აზრი ყოველთვის აქვს. სამწუხარო ისაა, რომ ამდენი ბრძოლის შემდეგ, სამართლიანობისთვის ბრძოლა ისევ თავიდან უნდა დავიწყოთ.
– ანუ, ახლა, ემოციებისგან დაცლილი ხართ?
– „კაბელების საქმის“ გამო, ძალიან მძიმე ემოციური კვირა მქონდა…
– ამბობენ, თუკი ეს საქმე სტრასბურგში წავა, სახელმწიფო უეჭველი წააგებსო. მოდით, ქალბატონო ნინო, მარტივად ამიხსენით, რეალურად, რა მოხდა?
– კი ბატონო… რეალურად, ის მოხდა, რომ უსამართლოდ, პოლიტიკური დაკვეთის გამო, საქართველოს ხუთი მოქალაქე, ჯარისკაცი, ანუ ისინი, ვინც სამშობლოს საუკეთესოდ ემსახურებოდნენ, ციხეში აღმოჩნდნენ.
– ზოგს „პოლიტიკური დაკვეთის“ არ სჯერა, რამეთუ ივანიშვილმა ერთ-ერთი პირველი, ვინც თავის დროზე თავისთან იხმო, „თავისუფალი დემოკრატები“ იყო…
– დიახ…
– ჰოდა, თქვენი გაწირვა ჩაფიქრებული იმთავითვე ჰქონდა?
– როცა პოლიტიკაში შემოსვლაზე განაცხადი გააკეთა, ბატონმა ბიძინამ პარტნიორებად „რესპუბლიკელები“ და „თავისუფალი დემოკრატები“ დაგვასახელა. შევიკრიბეთ, შტაბი შევქმენით და სააკაშვილის უსამართლობის, არადემოკრატიული მმართველობისა და სახელმწიფო ძალადობის წინააღმდეგ ბრძოლა ერთად დავიწყეთ. ყოველ შემთხვევაში, მაშინ ასე მწამდა და როცა დღეს მეკითხებიან, რატომ არ იფიქრე, ასე არ იქნებოდა, რატომ უნდა მეფიქრა? – ადამიანების ყოველთვის მჯერა.
– ადამიანების პოლიტიკაშიც გჯერათ?
– დიახ, პოლიტიკაშიც…
– ოთხი წლის წინ, ასეთი რწმენა, ალბათ, იმიტომ გქონდათ, რომ პოლტიკაში გამოუცდელი იყავით…
– არა, არა… ამბობენ, პოლიტიკა ბინძურიაო, მაგრამ არც ამის მჯერა. ბინძური ცუდი ადამიანების მიერ „გაკეთებული“ პოლიტიკაა. ცუდი ადამიანები მხოლოდ პოლიტიკაში კი არა, ნებისმიერ სხვა სფეროშიც არიან, მაგრამ პოლიტიკა, უბრალოდ, საჯაროა და ყველაფერი უფრო ჩანს. მოკლედ, ბინძური პოლიტიკა კი არა, ცუდი ადამიანების მიერ გაკეთებული საქმეებია და პოლიტიკას ბინძურს ამიტომაც ეძახიან.
რაც შეეხება იმას, თუ რატომ მჯეროდა ბიძინა ივანიშვილის, ჩემი წარმოდგენით, ცხოვრებაში ყველაფერს მიაღწია და რატომ არ უნდა დამეჯერებინა, რომ მართლაც, უნდოდა, საქართველო დემოკრატიული განვითარების გზაზე დამდგარიყო?
– ისე, ქალბატონო ნინო, მხოლოდ „კაბელების საქმის“ „ქეისით“ ვერ ვიტყვით, რომ ქვეყანა არადემოკრატიულად ვითარდება…
– დიახ, მაგრამ „კაბელების საქმით“ შეგვიძლია, განვიხილოთ, სახელმწიფო როგორ იქცევა და აქედან გამომდინარე, ვთქვათ, თუ როგორ სახელმწიფოში ვცხოვრობთ, ანუ ამ საქმეს რომ გავყვეთ, შეგვიძლია, დიაგნოზი დავსვათ, ქვეყანა რა მდგომარეობაშია.
– მაშასადამე, ქართული სახელმწიფო ავადაა?
– ეს არის სახელმწიფო, სადაც პორკურატურა მხოლოდ პოლიტიკურ დაკვეთას ასრულებს, სასამართლო კი, „ჯიბის სასამართლოა“, რომელიც მურუსიძეს ჩააბარეს. ერთ-ერთი ყველაზე თვალსაჩინო და მძიმე სანდრო გირგვლიანის საქმე იყო, რომელიც უსამართლობის სიმბოლოდ იქცა – „ნაციონალების“ ხელისუფლება სწორედ სანდრო გირგვლიანის საქმეს შეეწირა, ანუ „ნაციონალების“ შერყევა ამ საქმით დაიწყო. „ოცნებამ“ კი, სასამართლო სისტემა იმ მოსამართლეს ჩააბარა, რომელმაც ასეთი უსინდისო გადაწყვეტილება გამოიტანა და რომელმა გადაწყვეტილებამაც სტრასბურგის სასამართლო გააოგნა!
– შეკითხვაზე მიპასუხეთ, ქალბატონო ნინო: ივანიშვლმა „ოცნებაში“ „თავისუფალი დემოკრატები“ იმიტომ „დაპატიჟა“, რომ „ჩაეძირა“?
– ამას ვერ გეტყვით… თავიდან, ალბათ, ის განზრახვა ჰქონდა, რომ „ნაციონალების“ ნარატივისთვის, აი, პუტინის აგენტიაო, ისეთი პორდასავლური პარტიები დაეპირისპირებინა, რომელთა ევროპულ მისწრაფებაში ეჭვი არავის ეპარება. თავდაპირველად ყველა მისი გამოსვლა სამართლებრივ, დემოკრატიულ ღირებულებებსა და იმ პრინციპებზე იყო აგებული, რომელთა დამკვიდრებასაც ხელისუფლებაში მოსვლის შემდეგ, ჩვენ, ყველანი ერთად შევეცდებოდით და თუკი ეს პრინციპები დამკვიდრდებოდა, ნამდვილად ევროპული ტიპის სახელმწიფოს მივიღებდით!
– ივანიშვილის „სპიჩმეიკერი“ იყავით, შესაბამისად, მასთან ახლო ურთიერთობა გქონდათ და ოდესმე მიგინიშნებიათ, თუკი ამ პრინციპებიდან გადახვევა მოხდება, კოალიციას დავტოვებთო?
– არა, ეჭვიც არ მეპარებოდა, რომ ისე იქნებოდა, რასაც ვამბობდით, თან ხომ გითხარით, სიტყვის მჯერა-მეთქი. შეგიძლიათ, ნებისმიერი მისი სიტყვა, რომლითაც ქართულ საზოგადოებას მიმართავდა, ამოიღოთ და ნახავთ, რომ იქ იმ პრინციპებზეა ლაპარაკი, რომელზეც ხელს დღესაც მოვაწერ. ჩვენ ახლაც ამ პრინციპებისთვის ვიბრძვით…
– „თავისუფალ დემოკრატებსა“ და ივანიშვილს შორის პირველი ბზარი 2012 წლის პირველი ოქტმბრის არჩევნების შემდეგ გაჩნდა და თუ გარკვეული უსიამოვნებები მანამდეც არსებობდა?
– ზუსტად ვერ გეტყვით, თუმცა 2013 წლის ინავარში, ანუ ხელისუფლებაში სამი თვის მოსულები ვიყავით, როცა პირადად ვესაუბრე და მივხვდი, რომ ბზარი კი არა, ნაპრალი იყო – დღეს თუ ხვალ ოპოზიციაში წასვლა მოგვიწევდა. ამ საუბრის დეტალებში არ შევალ, თუმცა ერთადერთს ვიტყვი: მისი კეთილგანწყობის მოსაპოვებლად ძალიან ბევრ ადამიანს ალასანიაზე საოცარი ჭორებისა და ცუდი ამბების მიტანა სჭირდებოდა. ყოველ შემთხვევაში, ამას ჩვენი საუბრიდან მივხვდი.
– მაინც, როგორ მიხვდით?
– როგორ და, – ძალიან ბევრი უცნაური რაღაც მითხრა. საერთოდ, ივანიშვილს ძალიან ძლიერი რაციონალური გონება აქვს და თუკი ყველაფერ ამის დაჯერება არ უნდოდა, არც დაიჯერებდა.
– ეს „ბევრი ცუდი რაღაც“ ალასანიას პირად ცხოვრებას შეეხებოდა?
– ყველაფერს, მათ შორის, იმასაც, რომ ალასანია თითქოს ფულს „აკეთებდა“.
– ეს პირდაპირ გითხრათ თუ მიგანიშნათ?
– კი, პირდაპირ მითხრა… უბრალოდ, მაშინ „კაბელების საქმე“ არ არსებობდა, მაგრამ რაღაც სხვა სიტუაციები იყო, რაზეც ახლა ლაპარაკი არ მინდა, თუმცა გამიკვირდა, ნუთუ, არ შეიძლება, სჯეროდეთ, რომ ადამიანი თანამდებობაზე იყოს და ფულს არ აკეთებდეს-მეთქი? აბსოლუტურად დარწმუნებული ვარ, მჯერა, მწამს, ვიცი და თავსაც დავდებ, რომ ალასანია ფულს არ აკეთებდა, არც გააკეთებს და მის წესიერებაში ეჭვიც არ მეპარება, მაგრამ ქართული პოლიტიკა შეჩვეულია – თანამდებობაზე რომ მოდიან, ყველაფრის მორგებას იწყებენ, ანუ თუკი ძალაუფლება გაქვს, ფულ რატომ არ უნდა აკეთოო, – ამ თვალსაზრისით, საოცარი მენტალიტეტი გვაქვს და ეტყობა, ვერ იჯერებდნენ, ფულს რაღა ალასანია არ გააკეთებსო.
– არ უთხარით, ბატონო ბიძინა, რას ლაპარაკობთ, ცდებით, ალასანია ფულს არ გააკეთებსო?
– ვუთხარი… ძალიან ხანგრძლივი საუბარი გქვონდა და მის მიერ წამოყენებულ ერთ ბრალდებასაც არ დავეთანხმე.
– თქვენი შეხვედრა ივანიშვილის ინიციატივით შედგა?
– ეს შეხვედრა კი არა, სატელეფონო საუბარი იყო.
– თვითონ დაგირეკათ?
– დიახ…
– ანუ, იმიტომ დაგირეკათ, რომ ალასანიაზე ყველაფერი ეს ეთქვა?
– დიახ… იმ დღეს მთავრობის სხდომა იყო, სადაც ალასანიას მიმართ უკმაყოფილება საჯაროდ გამოხატა, მერე კი, დამირეკა და ერთსაათიანი საუბარი გქვონდა…
– ქალბატონო ნინო, ივანიშვილმა იმიტომ ხომ არ დაგირეკათ, დაერწმუნებინეთ, რომ თუკი „დემოკრატები“ წავიდოდნენ, თქვენ კოალიციაში დარჩენილიყავით?
– არა, არა, ასე არ განვიხილავ… ჯერ ერთი, ხელისუფლებაში ახალი მოსულები ვიყავით და არც წარმოგვედგინა, რომ შეიძლება, ასეთი რამ მომხდარიყო. მეორეც, მასთან ჩამოყალიბებული ადამიანი ურთიერთობა მქონდა და, ალბათ, იმიტომ დამირეკა, რომ უნდოდა, თავისი მოსაზრებები გაეზიარებინა და რატომღაც დარწმუნებული იყო, რომ ეს მოსაზრებები ჩემთვის მისაღები იქნებოდა.
– ქალბატონო ნინო, მოდით, გახსნილად ვისაუბროთ: ამბობენ, რომ ყველაფერი კოალიციის შექმნის დღიდან დაიწყო, ანუ ალასანია და ღარიბაშვილი ერთმანეთს ექიშპებოდნენ. ამ ხმის დადასტურება შეგიძლიათ?
– რა თქმა უნდა, არა. როგორ შეიძლება, ალასანიას ღარბაშვილის ქიშპი ჰქონოდა? არჩევნებამდე ღარიბაშვილი საერთოდ არანაირი ფიგურა არ იყო.
– მგონი, ცდებით, რამეთ ღარიბაშვილი ივანიშვილთან იმთავითვე დაახლოებულია.
– კი, მაგრამ მაშინ ვერც წარმოგვედგინა, რომ ღარიბაშვილი შეიძლება, ასეთი სერიოზული ფიგურა გამხდარიყო.
– გაგიკვირდათ, შს მინისტრის პოსტზე რომ წარადგინა?
– პირადად მე, გამიკვირდა, პრემიერ-მინსტრობაზე აღარაფერს ვამბობ, თუმცა ბატონი ბიძინას მიმართ ნდობა ძალიან დიდი იყო და მის გადაწყვეტილებებს ყველა პატივს სცემდა…
– მოკლედ, მითხარით, ივანშვილთან ალასანიაზე ჭორები ვის მიჰქონდა?
– ძალიან ბევრს…
– მაინც?
– არ ვიცი და კონკრეტული ადამიანები როგორ დავასახელო, მაგრამ სხვა რამ ვიცი.
– ანუ?
– გვარებს არც ახლა დავასახელებ, მაგრამ როცა „კაბელების საქმე“, ასე ვთქვათ, გამოცხადდა და უმრავლესობა დავტოვეთ, იმ რამდენიმე ადამიანმა, ვინც ჩვენთან ერთად იბრძოდა და ვისაც ალასანიას გულწრფელობასა და პრინციპულობაში ეჭვი არ ეპარებოდა, საჯაროდ განაცხადა, დიახ, აქ კორუფციული სქემააო.
– სიმართლე გითხრათ, ვერ ვხვდები, მინიშნებას ვისზე აკეთებთ, ქალბატონო ნინო…
– (იღიმება) ხვდებით…
– თეა წულუკიანს გულისხმობთ?
– არა, წულუკიანი ცალკე მოვლენაა და შეგვიძლია, ამაზეც ვილაპარაკოთ… კოალიციაში იყვნენ ადამიანები, რომლებმაც თქვეს, რომ ეს საქმე გაუგებრობაა.
– „კაბელების საქმეს“ გაუგებრობად იმთავითვე „რესპუბლიკელები“ მიიჩნევენ…
– დიახ, „რესპუბლიკელებმაც“ თქვეს და, სხვათა შორის, თითქმის ყველა საკითხზე ჩვენი განსხვავებული შეხედულების მიუხედავად, არ მინდა, დავუკარგო, რომ ეს საჯაროდ გოგი თოფაძემ და ზურა ტყემალაძემაც თქვეს. მათი ყველთვის მადლობელი ვიქნები, რომ მაშინ, როცა სხვები ბატონი ბიძინასთვის ერთგულების დამტკიცებას ერთმანეთს ასწრებდნენ, სწორედ ამ ორმა ადამიანმა ხმამაღლა განაცხადა, არავითარი კორუფციული სქემა არ არსებობს და ალასანიას წესიერებაში ეჭვი არ გვეპარებაო.
– შეიძლება, ვცდები, მაგრამ მგონია, რომ ზვიად ძიძიგურზე ხართ ნაწყენი…
– ნაწყენი მოვლენაზე ვარ… სახელების დასახლება არ მინდა. ეს ადამიანები საკუთარ თავს თვითონ ამოიცნობენ! ისინი უმრავლესობაში თავს დღესაც ძალიან კარგად გრძნობენ!
– ქალბატონო ნინო, ზოგიერთი ოპონენტი „თავისუფალ დემოკრატებს“ ნიშნს გიგებთ, ალასანიას გუნდმა გენერალ კალანდაძის ან, სულაც, უგულავას დაკავება რომ გაეპროტესტებინა, „კაბელების საქმე“ არ შეიკერებოდაო…ეგებ, შეცდომა სწორედ აქ დაუშვით? – ამაზე არ გიფქირიათ?
– როგორ არ გვიფიქრია, მაგრამ როგორც ვიცი, ალასანიას იუსტიციის მინისტრმა დაურეკა და უთხრა, რომ ორდენი ჰქონდა და გენერალი კალანდაძე უნდა დაეკავებინა. ალასანიამ კალანდაძეს დაურეკა და თავდაცვის სამინისტროში იმიტომ მიიყვანა, რომ ეს ამბავი მისთვის მოულოდნელი არ ყოფლიყო და შინ არ დაეპატირებინათ, ანუ ალასანია ისე მოიქცა, როგორც უნდა მოქცეულიყო. ასე რომ, იმის თქმა, კალანდაძე ალასანიამ დააპატიმრაო, არ შეიძლება, რადგან ალასანია თავდაცვის მინისტრი იყო და როგორ დააპატიმრებდა? კი ბატონო, ყველანი ერთ გუნდში ვყავით, მაგრამ ყველას თავისი ფუნქცია ჰქონდა და ალასანია მის დაპატიმრებას ვერც შეეწინააღმდეგებოდა და ვერც დააპატიმრებდა.
– ეს გასაგებია, მაგრამ იგივე „ნაციონალები“ ამბობენ, ეს უკანონობა „თავისუფალმა დემოკრატებმა“ რატომ არ გააპროტესტესო…
– არ ვიცი, ეს დაპატიმრება უკანონობა იყო თუ არა, თუმცა ის ადამიანი მერე გამართლდა და გამოუშვეს. საერთოდ, ემოციური ხალხი ვართ, ხელისუფელბაში ახალი მოსულები ვიყავით და დიდი რწმენა გქვონდა, რომ ყველაფერი სწორად გაკეთდებოდა, მაგრამ ამ გადმოსახედიდან, ნატო-ს კომიტეტის წინა დღეს ასეთი რამ არ უნდა მომხდარიყო, მაგრამ ასე მოხდა. უბრალოდ, ალასნია, როგორც გამოჰყვათ, კალანდაძის დამპატიმრებელი არაა!
რაც შეეხება გიგი უგულავას, ჩვენ, ყველას, ვინც „ნაციონალების“ წინაღმდეგ ვიბრძოდით, გვქონდა განცდა და ვიცოდით, რომ ადამიანებმა ხელისუფლება ბოროტად გამოიყენეს და უსამართლობა ჩაიდინეს, მაგრამ თუკი მხოლოდ განცდებით ვიმოქედებთ, სახელმწფოდ ვერ შევდგებით. დანაშაულის დამტკიცება სამართალწარმოებით უნდა მოხდეს, მაგრამ ამ ხელისუფლებამ მოახერხა და სავარაუდო დამნაშავეები მსხვერპლად აქცია! ამ საქმეებზე შეკითხვები იმიტომ ჩნდება და იმიტომ ამბობე, პოლიტპატიმრები არიანო, რომ მტკიცებულებებში, სამწუხაროდ, იმდენი სამართლებრივი საფუძველი არაა, რომლითაც განაჩენი უნდა დადგეს. იმან, რომ წინასწარი პატიმრობა 9 თვეს გასცდა, გიგი უგულავა უკანონო პატიმრად აქცია.
– ჰოდა, წინასწარი პატიმრობის 9-თვიანი ვადა რომ ამოიწურა, უგულავას პატიმრობა რატომ არ გააპროტესტეთ?
– ამის შესახებ ვთქვით. მართალია, მაშინ კოალიციაში აღარ ვიყავით, მაგრამ რომც ვყოფილყავით, აუცილებლად ვიტყოდი – აბა, რას ნიშნავს, ადამიანი, ვინც უნდა იყოს, საპყრობილეში იმაზე მეტხანს დატოვო, ვიდრე კანონი ითვალისწინებს?!
– ისევ „კაბელების საქმის“ პოლიტიკურ „ქეისს“ დავუბრუნდეთ – თუკი სახეზე პოლიტიკურ დაკვეთაა, მაშინ გაუგებარია, ეს ადამიანები თავის დროზე თავდებით რატომღა გამოუშვეს?
– ძალიან საინტერესო შეკითხვაა… ეჭვი არ მეპარება, რომ ეს პოლიტიკური ანგარიშსწორებაა და თუ „კაბელების“ არა, აუცილებლად სხვა საქმე იქნებოდა, რომლითაც ირაკლი ალასანიას დისკრედიტაციას შეეცდებოდნენ, რადგან ბიძინა ივანიშვლს ირაკლი ალასანიას ჩამოცილება ჯერ კიდევ 2013 წლის იანვარში ჰქონდა გადაწყვეტილი!
– რატომ?
– არ ვიცი, მისი პროდასავლურობა, გარეგნობა თუ ადამიანურობა არ მოსწონდა, მაგრამ მასზე უკვე ჩამოყალიბებული აზრი ჰქონდა.
– 2013 წლის იანვარში, როცა თქვენს შორის სატელეფონო საუბარი შედგა, ალასანია რამე ეპითეტებით შეამკო?
– ამაზე ლაპარაკი არ მინდა… ამ საუბრის დეტალებში არ შევალ.
– ეს დეტალები არც ალასანიასთვის გითქვამთ?
– რაღაცები ვუთხარი, რაღაცები – არა.
– ყველაფერი რატომ არ უთხარით?
– როცა საქმე ორი, მით უმეტეს, გაბრაზებული ადამიანის საუბარს ეხება, შეიძლება, ბევრი ისეთი ითქვას, რაც დაწყნარებულ ნერვებზე არ ითქმება…
– კი ბატონო, მაგრამ თქვენ ხომ ივანიშვილის, როგორც თქვით, უკვე პირადი მტერი ხართ და რატომღა ინდობთ?
– პირადი მტრობა იმას არ ნიშნავს, რომ ყველაფერი თქვა.
– ანუ, შურისძიებას არ აპირებთ?
– რას ბრძანებთ, ვანო! პირადი მტრობა იმას არ ნიშნავს, რომ ის გააკეთო, რაც არ გეკადრება! მხოლოდ შენთვის მისაღები მეთოდებით უნდა იბრძოლო და თუ ამ მეთოდებს გადადიხარ, მაშინ მიუღებელი შენ თვითონ ხდები!
– ქალბატონო ნინო, მაშინაც გაბრაზებული იყავით, როცა ივანიშვილს საჯაროდ მიმართეთ, თქვენი პირადი მტერი ვარო?
– ახლაც ძალიან გაბრაზებული ვარ!
– ესე იგი, ეს ფრაზა არ წამოგცდენიათ?
– მე უსამართლობის მტერი ვარ! დარწმუნებული ვარ, რომ ეს ადამიანები ციხეში ბიძინა ივანიშვილის გამო არიან, ანუ მან უსამართლობა ჩაიდინა და ამიტომაც ვთქვი, ივანიშვილის პირადი მტერი ვარ-მეთქი. ამბობენ, თეთრი ძაფით ნაკერიაო, მე კი ვამბობ, ამ საქმეში შესაკერიც არაფერია და როცა განაჩენი მოვისმინე, კინაღამ გავგიჟდი, რადგან თვალწინ დამიდგა, თუ როგორ ვიბრძოდით უსამართლობის წინააღმდეგ და ხალხს სასამართლოს დამოუკიდებლობასა და დეპოლიტიზირებას როგორ ვპირდებოდით. მოსამართლე ბუგიანიშვილმა ეს ადამიანები ციხეში იმიტომ ჩასვა, რომ სასამართლო მურუსიძისაა, მურისიძე კი – ივანიშვილის და დიახ, ვთქვი, მან უსამართლობა ჩაიდინა და მისი პირადი მტერი ვარ-მეთქი. მის ოჯახს ჯანმრთელობას და ბენდიერებას ვუსურვებ, მაგრამ ყველაფერს გავაკეთებ, რომ მისი ეს არაფორმალური, შეუზღუდავი და არადემოკრატიული ძალაუფლება დასრულდეს!
– თუკი ამ ქვეყანაში პოლიტიკური ანგარიშსწორებაა, არ გეშინიათ, რომ თქვენი სიტყვებისთვის, ასე ვთქვათ, დაისაჯოთ?
– ჯერ ერთი, ყველაფრის რომ გეშინოდეს, მაშინ არ უნდა იცხოვრო. მეორეც, მართალი ვარ და არ მეშინია! სიმართლე კი, ყველაზე დიდი ძალაა! იმას ვამბობ, რისიც მჯერა, ჩემი იარაღი სიტყვაა!
სხვათა შორის, ყოველთვის მადლობელი ვიქნები მოსამართლე ჯუღელის, რომელმაც თავის დროზე იმედი გაგვიჩინა, რომ ოდესმე საქართველოში შეიძლება, დამოუკიდებელი სასამართლო იყოს. ვიცით, რომ მასზე წარმოუდგენელი ზეწოლა ხორციელდებოდა, მაგრამ ეს ბიჭები წინასწარი პატიმრობდან გამოშუვა და არარასებული მტკიცებულებები არ დაუშვა, მაგრა როცა ეს ბიჭები თავდებით გამოვიდნენ, მახსოვს, ბატონმა ბიძინამ განაცხადა, რა უხარიათ, საქმე გრძელდება და ვნახოთ, როგორ დასრულდებაო და იმ დღის მერე ველოდი, რომ ეს პროცესი ასე დამთავრდებოდა.
– ისე, თუკი პოლიტკური ანგარიშსწორებაა, მაშინ ბრალი პირდაპირ ალასანიას რატომ არ დასდეს?
– ალასანიაზე რომ გასულიყვნენ, რაღაც საქმე ხომ უნდა ყოფლიყო? „კაბელების საქმე“ ღარიბაშვლმა, ჯანყარაშვილმა და სხვებმა ბატონ ბიძინას ისე აუტანეს, როგორც კორუფციის ნიმუში. ისიც ამ საქმეს, რა თქმა უნდა, ჩაეჭიდა და ყველას კარგად გვახსოვს, გამოვიდა და გრიფით „საიდუმლო“ საქმის დეტალებზე ერთი საათი გველაპარაკა, თუმცა მერე აღმოჩნდა, რომ „დელტა კომს“ „სილქნეტზე“ მაღალი ფასი ჰქონდა მოთხოვნილი…
სხვათა შორის, ამ საქმიდან სხვა საქმეა გამოყოფილი, რომელშიც „კაბელების საქმესთან“ თანამდებობის პირების შესაძლო გავლენაზეა ლაპარაკი.
– ანუ, ალასანია ამ სხვა საქმეში ფიგურირებს?
– დიახ, მისი მოადგილე ბატიაშვილი და, სავარაუდოდ, ალასანიაც.
– ქალბატონო ნინო, რომელიმე საჯარო ღონისძიებაზე ბიძინა ივანიშვილს რომ შეხვდეთ, დაელაპარაკებით?
– არ ვიცი… სიტუაციიდან გამომდინარე მოვიქცევი…
– „კაბელების საქმე“ „თავისუფალ დემოკრატებს“, პოლიტიკური კუთხით, რას აძლევს?
– ამბობენ, პოლიტიკურად იყენებენო, მაგრამ არ ვიცი, პოლიტიკური გამოყენება რას ნიშნავს – ეს ბიჭები ჩვენ დავიჭირეთ თუ საქმე ჩვენ შევკერეთ? ამ საქმეში „ოცნება“ პოლიტიკურ ფასს გადაიხდის!
– ზოგი იმასაც კითხულობს, ეს ბიჭები „დემოკრატები“ არ არიან და ალასანიას გუნდი თავს რატომ იკლავსო?
– უდანაშაულო ადამიანების ციხეში ჩასმა დანაშაულია და მნიშვნელობა არ აქვს, ისინი ჩვენი გუნდის წევრები არიან თუ სხვა კეთილსინდისიერი მოქლააქეები! ამ გაუგებრობაში ისინი ჩვენს პოლიტიკურ ლიდერზე ანგარიშწორების გამო მოხვდნენ. ამიტომ, უდანაშაულო ადამიანებს არ მივატოვებთ და, რა თქმა უნდა, ყველა ღონეს ვიხმართ, რომ ციხიდან დავიხსნათ და ძალიან კარგი იქნება, თუკი ამაში „ქართული ოცნება“ პოლიტკურ ფასს გადაიხდის. უსინდისობაა, როცა გვეუბნებიან, ამ საქმეს პოლიტიკურად იყენებთო. პოლიტიკურად ჩვენ კი არ ვიყენებთ, არამედ, უდიდესი პოლიტიკური შეცდომა „ოცნებამ“ დაუშვა, რომ წესიერი ადამიანები ციხეში ჩასვა!
– ერთი სიტყვით, ქალბატონო ნინო, რეზიუმე რომ გავაკეთოთ, „კაბელების საქმე“ ალასანიასთან პირადი მტრობის გამო დაიწყო?
– დიახ, ასეა.
– ისე, ამის მერე ხომ აღარასოდეს იცონებებთ?
– (იცინის) ადამიანი ოცნებით ცხოვრობს, მაგრამ არა – ფუჭი ოცნებით, ადამიანებს საკუთარი თავის იმედი უნდა ჰქონდეთ და არა – იმის, რომ ვიღაც მოვა და საქმეს მათ მაგივრად გააკეთებს! ჩვენი ოცნება ჩვენ თვითონ უნდა ავიხდინოთ!
– ოქტომბერში „თავისუფალი დემოკრატების“ ოცნება ახდება, მით უმეტეს, იმ ფონზე, როცა ორი პოლიტიკური პოლუსი – „ოცნება“ და „ნაცმოძრაობა“ იკვეთება?
– ყველაფერი აქეთკენ მიჰყავთ. ეს „ოცნების“ ერთადერთი კაპიტალია, ანუ ცდილობს, ხალხი დაარწმუნოს, ხმას თუ მე არ მომცემ, ხომ ხედავ, „ნაციონალები“ დაბრუნდებიანო, მაგრამ ასე არაა, ბატონებო! ორივე წარსული ხართ და მოქალაქეებმა, რომელბსაც დანაპირები ვერ შეუსრულეთ, ხმა თქვენ რატომ უნდა მოგცეთ?! თქვენ „ნაციონალების“ გამგრძელებელი ხელისუფლება გახდით! „თავისუფალ დემოკრატებს“ კი, ჩვენი პრინციპებისგან არასოდეს გადაგვიხვევია და როგორც კი დავინახეთ, რომ პროკურატურა შეიძლება, პოლიტიკური მიზნით იქნეს გამოყენებული, თანადებობები დავტოვეთ. ჩვენ ძალიან კვალიფიციური გუნდი ვართ, რომელსაც უსამართლობა არასოდეს ჩაუდენია, ანუ ბევრი ის თვისება გვაქვს, რომლის გამოც საზოგადოებამ უნდა აგვირჩიოს! „ნაციონალების“ საპირწონე „ოცნება“ კი არა, ჩვენ ვართ!..
ესაუბრა ვანო პავლიაშვილი
