“რუსთავი2-ის სასამართლო პროცესი გამოირჩეოდა საქმისადმი მოსამართლის მიკერძოებული დამოკიდებულებით”, – ამ განცხცადებას არასამთავრობო ორგანიზაცია საერთაშორისო გამჭვირვალობა – საქართველო ავრცელებს, სადაც ასევე საუბარია იმ საკითხებზე, რაც, მათი შეფასებით,
,,თაიმერი” განცხადებას უცვლელად გთავაზობთ:
“საქართველოს უზენაესი სასამართლო რუსთავი2-ის საქმის განხილვის გადამწყვეტ ეტაპზეა. სასამართლოს გადაწყვეტილებაზე იქნება დამოკიდებული, ძალაში დარჩება თუ არა თბილისის სააპელაციო სასამართლოს გადაწყვეტილება რუსთავი2-ის 100%-იანი წილის ქიბარ ხალვაშისათვის მიკუთვნების შესახებ.
„საერთაშორისო გაჭვირვალობა – საქართველოს მრავალჯერ განუცხადებია თავისი კრიტიკული პოზიცია რუსთავი2-ის სასამართლო პროცესთან დაკავშირებით. ვფიქრობთ, რომ რუსთავი2-ის საქმის ამ სახით გადაწყვეტაში აშკარად იკვეთებოდა პოლიტიკური მოტივი. საერთაშორისო გამჭვირვალობა – საქართველოს მხრიდან მოცემული საქმის განხილვის სხვადასხვა ეტაპზე არაერთი კრიტიკული განცხადება გაკეთდა სხვადასხვა ხასიათის დარღვევების შესახებ, რომლებიც თავიანთი შინაარსით მთლიანად პროცესის მიმდინარეობის კანონირებასთან დაკავშირებით აჩენდნენ კითხვებს:
“1. რუსთავი2-ის სასამართლო პროცესი გამოირჩეოდა საქმისადმი მოსამართლის მიკერძოებული დამოკიდებულებით. ამის ნათელი მაგალითია მოსამართლე თამაზ ურთმელიძის 5 ნოემბრის განჩინება, რომელიც წინააღმდეგობაში მოდიოდა, ერთი მხრივ, კანონმდებლობასთან და, მეორე მხრივ, წარმოადგენდა დამოუკიდებელი მედიის საქმიანობაში უხეში ჩარევის პრეცედენტს. განსაკუთრებით იმ პირობებში, როდესაც მოსამართლის დასაბუთების მთავარი არგუმენტაცია დროებითი მმართველის დანიშვნის შესახებ არხის სარედაქციო პოლიტიკის კრიტიკას ეფუძნებოდა. დროში პროცესის განხილვებს დაემთხვა განმხილველი მოსამართლის ოჯახის წევრის წინააღმდეგ პროკურატურის მიერ საქმის აღძვრა წელიწადნახევრის დაგვიანებით. მიუხედავად იმისა, რომ ცალკეულ შემთხვევებში, პროცესუალური კანონმდებლობით სასამართლოს ჰქონდა შესაძლებლობა ზეპირი მოსმენის გარეშე განეხილა გარკვეული საკითხები, არსებული მაღალი ინტერესისა და გამოვლენილი ხარვეზების ფონზე, როგორც სასამართლო სისტემის ნდობის ასამაღლებლად, ასევე მეტი გამჭვირვალობისათვის, უმჯობესი იქნებოდა უზენაესი სასამართლოს სხდომები ზეპირი მოსმენით გამართულიყო. აღსანიშნავია, რომ საქართველოს უზენაესი სასამართლოს სამოქალაქო პალატამ 2016 წლის 20 მაისს “რუსთავი 2”-ის საქმის მსგავს საქმეზე (N ას-1224-1149-2015) გააუქმა თბილისის სააპელაციო სასამართლოს გადაწყვეტილება და საქმე ხელახლა განსახილველად დაუბრუნა სააპელაციო სასამართლოს.
“2. რუსთავი2-ის მფლობელობის შესახებ საქალაქო და სააპელაციო სასამართლოების მიერ მიღებული გადაწყვეტილებები მკვეთრად უარყოფით გავლენას ახდენს პლურალისტულ მედია გარემოზე. საქართველოში მედია გარემო წლების მანძილზე მკვეთრად პოლარიზებულია და ხშირად სარედაქციო პოლიტიკაზე ზემოქმედებენ როგორც პოლიტიკური ინტერესების მქონე პირები, ასევე მედია მფლობელები. ასეთ ვითარებაში თითოეული ტელეკომპანია ღირებულია საზოგადოებისთვის მიმდინარე მოვლენების შესახებ ამომწურავი ინფორმაციის მისაღებად. განსაკუთრებით, თუ გავითვალისწინებთ ტელეარხების გავლენას საზოგადოებრივი აზრის ფორმირებაზე მაშინ, როცა მოსახლეობის უდიდესი ნაწილისთვის ტელევიზია ინფორმაციის მთავარი წყაროა.
“3. ასევე მნიშვნელოვანია ხაზი გაესვას, რომ საკითხის იმდაგვარად გადაწყვეტა, როგორც ეს პირველი ორი ინსტანციის სასამართლოში მოხდა, პრობლემურია მომავალში საკუთრების უფლებასთან დაკავშირებული დავებთან მიმართებით.
“4. საკუთრების უფლებასთან დაკავშირებით მოცემული დავების გადაწყვეტისათვის ქვეყანაში არსებული პრაქტიკა ასევე უარყოფით გავლენას მოახდენს საინვესტიციო გარემოზე. რადგან მესაკუთრეების საკუთრების უფლების დაცვის დაბალი სტანდარტები ინვესტორებისთვის არახელსაყრელი მოცემულობა იქნება.
“5. რუსთავი2-ის მფლობელობასთან დაკავშირებით წლების მანძილზე ბევრი კითხვა ისმოდა. ეს კითხვები განსაკუთრებით მწვავე იყო სწორედ ქიბარ ხალვაშის მიერ რუსთავი 2-ის წილის გადაცემასთან დაკავშირებით. შესაბამისად, მიგვაჩნია, რომ თუ სასამართლოს აღნიშნული გადაწყვეტილების მიზანი ე.წ. სამართლიანობის აღდგენაა, ქიბარ ხალვაშისთვის ტელევიზიის გადაცემა ამ შეფასებას ნამდვილად ვერ იმსახურებს.
“ჩვენთვის მიუღებელია ხელისუფლების მიმართ კრიტიკულ მედიასაშუალებასთან ამ ფორმით ბრძოლა. მიგვაჩნია, რომ ამ სიტუაციაში რუსთავი2-ის სარედაქციო დამოუკიდებლობის და ჟურნალისტების დაცვა ქვეყნის ინტერესებში უნდა იყოს, რადგანაც მრავალფეროვანი მედიაგარემო ხელს უწყობს ქვეყანაში დემოკრატიის მაღალი სტანდარტის დამკვიდრებას”.
