მესამე ძალის შექმნის აუცილებლობა ასეთი სასიციცხლოდ მნიშვნელოვანი არასოდეს ყოფილა. მაგრამ არც ასეთი დიალოგის და საერთო მიზნის გარშემო გაერთიანების დეფიციტი მინახავს აქამდე. ამ დაქსაქსულობის და “მე ვარ და ჩემი ნაბადის” დაძლევის რესურსიც არ ჩანს. არადა, ისეა საქმე, დღეს გაერთიანება სურვილი კი არა, პასუხისმგებლობაა მომავლის წინაშე. “ოცნებას” ერთი საფრთხობელა ხომ ჰყავს “ნაცების” სახით და ცდილობს ყველა განსხვავებულად მოაზროვნე “ნაციონალებისკენ” გადარეკოს, როგორც ჩანს, პროექტში მეორე საფრთხობელის შექმნაც განიხილება – ლევან ვასაძის პოლიტიკაში შემოყვანის სახით. ჰოდა, 2020-ში სასწაული არჩევნები გველოდება. ამ სცენარით, მგონია, რომ სამოქალაქო დაპირისპირებასაც ვერ ავცდებით. ჰოდა, ყველანი ვართ და ვიქნებით პასუხისმგებელი შექმნილ რეალობაზე-წერს ხათუნა ლაგაზიძე.
