“ოპოზიცია ემოციურ მეხამრიდად იქცა: მასზე საკუთარი ფრუსტრაციით გამოწვეულ გრძნობებს ანთხევენ.
ამგვარი პოლიტიკური კულტურის პირობებში, არსებითად უკეთესი ოპოზიცია, სამწუხაროდ, ვერ გვეყოლება.
პირველად 2003 წლის შემდეგ გვაქვს ვითარება, როდესაც ხალხს აქვს ლეგიტიმური უფლება, მშვიდობიანი პროტესტით ხელისუფლებას წასვლა აიძულოს. მაგრამ ეს ჯერ კიდევ არ ნიშნავს, რომ „ვარდების რევოლუციის“ განმეორება რეალისტური სცენარია.
უაღრესად უთანასწორო ბრძოლა გველის, მაგრამ საზოგადოებასაც აქვს თავისი რესურსი, ხოლო ხელისუფლებას – ფუნდამენტური სისუსტე”,-აცხადებს პოლიტოლოგი გია ნოდია.
