გარკვეული პოლიტიკური ჯგუფებისგან ჩემს მიმართ ბევრი ცრუ ბრალდება მომდინარეობს, თუმცა ეს ყველაფერი არის მოტივატორი – შოთაძემ საბჭოსთან გასაუბრების დროს პროკურატურის მიმართ გამოთქმულ კრიტიკასთან დაკავშირებით გაამახვილა ყურადღება და აღნიშნა, რომ ზოგჯერ კრიტიკა ჯანსაღია, თუმცა ხშირ შემთხვევაში – სრულიად უსაფუძვლო.
„ზოგადად ჩემთვის ძალიან გასაგებია ის ხშირი კრიტიკა, რომელიც ისმის ხოლმე პროკურატურის ან მისი ხელმძღვანელის მიმართ. შეიძლება ითქვას კიდეც, რომ მიმდინარე კრიტიკა ლოგიკურია არსებული გამოწვევების, მძიმე მემკვიდრეობის, ახალგაზრდა დემოკრატიის, საზოგადოებაში არსებული სამართლებრივი ცნობიერების დონის გათვალისწინებით. არის შემთხვევები, როდესაც კრიტიკა ჯანსაღია, გასათვალისწინებელია და შესაბამისად მისასალმებელია, თუმცა ხშირად ვხედავთ სრულიად უსაფუძვლო კრიტიკას, ბრალდებებს, რომლებსაც საფუძვლად არაფერი უდევს, გარდა პოლიტიკური მიზანშეწონილობისა, რომ გააკრიტიკო, როგორც იტყვიან ისროლო ტალახი და შემდეგ ვისაც უნდა ისე უმართლებია თავი“ ,- განაცხადა ირაკლი შოთაძემ.
ამასთან, შოთაძის თქმით, მის მიმართაც ესმის ბევრი ცრუ ბრალდება, რომელიც მომდინარეობს გარკვეული პოლიტიკური ჯგუფებისგან ან მათთან აფილირებული პირებისგან.
„ჩემს მიმართაც დღესაც მესმის ბევრი მსგავსი განცხადება, ბრალდება, რომელიც მომდინარეობს გარკვეული პოლიტიკური ჯგუფებისგან ან მათთან აფილირებული პირებისგან და ცალსახად წარმოადგენს სიცრუეს, პოლიტიკურ სპეკულაციას. თუმცა, პირადად ჩემთვის, ეს ყველაფერი არის მოტივატორი, რათა საქმე ვაკეთო უფრო კარგად, უფრო ხარისხიანად და ვემსახურო ჩემს ქვეყანასა და ხალხს“,- აღნიშნა ირაკლი შოთაძემ.
შოთაძე მიიჩნევს, რომ კრიტიკის უკან ცალსახად იკვეთება პოლიტიკური მოტივაცია.
„ამ ყველაფრის დაუსაბუთებლობის გათვალისწინებით, აუცილებლად უნდა აღინიშნოს, რომ ამ კრიტიკის უკან ცალსახად იკვეთება პოლიტიკური მოტივაცია, სურვილი იმისა, რომ გენერალური პროკურორის არჩევის ამ ახალ, მართლაც დემოკრატიულ პროცესს ჩრდილი მიადგეს და მოხდეს აღნიშნული პროცესის, მასში ჩართულ აქტორებთან ერთად მაქსიმალური დისკრედიტაცია. თუ გავიხსენებთ თუნდაც 2012 წელს პროკურატურის ხელმძღვანელის დანიშვნის წესს, ასევე 2012 წლის შემდეგ დღემდე ჩატარებულ რეფორმებს პროკურატურის ინსტიტუციური დამოუკიდებლობის გაძლირების გზაზე, განსაკუთრებით გასაოცარია ჩემი საპროკურორო საბჭოს კრიტიკა, როდესაც საკანონმდებლო რეგულაციების დადგენის დროს გათვალისწინებული იქნა ვენეციის კომისიის ძალიან ბევრი რეკომენდაცია. ძალიან მარტივი მაგალითი შეიძლება იქნას მოყვანილი შედარებისთვის. 2012 წელს მთავარი პროკურატურა იყო იუსტიციის საქვეუწყებო დაწესებულება, 2020 წელს კი გენერალური პროკურატურა არის დამოუკიდებელი სახელმწიფო ინსტიტუცია, რომელიც არ ექვემდებარება არც ერთ სხვა უწყებას და თანამდებობის პირი სრულად დამოუკიდებელია აღმასრულებელი ხელისუფლებისგან.
შესაბამისად, ცალსახად შეიძლება ითქვას, რომ დღევანდელი გენერალური პროკურატურის ინსტიტუციური დამოუკიდებლობის ხარისხი, ასევე გენერალური პროკურორის არჩევის წესის დემოკრატიულობის ხარისხი, რბილად რომ ვთქვათ, არაერთგზის მაღალია ძველ მოდელზე. ამდენად, საპროკურორო საბჭოს კრიტიკა არაფერია თუ არა უსაფუძვლო პოლიტიკური სპეკულაცია. ეს კიდევ ერთხელ ხაზს უსვამს პოლიტიკურ მოტივებს მისი მხრიდან, ხსენებული პროცესის მაქსიმალურად დისკრედიტაციის მიმართულებით“ ,- განაცხადა ირაკლი შოთაძემ.
