დავით ზურაბიშვილი: ქოცნახირი იმიტომაცაა ქოცნახირი, რომ ყველაფერ ამისგან ვერანაირ დასკვნას ვერ გამოიტანს

თავზარდამცემი ამბავი ე. წ. ქოცებისთვის, ერთმანეთს რომ ეცილებოდნენ ამ კაცის გაპრავებაში და ენით აუწერელ სიბანძეებსა და საზიზღრობებს წერდნენ ძალადობის მსხვერპლზე.

ცხადია, პროკურატურას, რომელიც დღეს ბიძინა ივანიშვილის პირად კანტორადაა ქცეული, აზრადაც არ მოუვიდოდა ბრალის წარდგენა ქართული ოცნების აქტიური წევრისთვის (რომელიც, ყველაფერს რომ თავი დავანებოთ, ნაცების მიმართ განსაკუთრებული აგრესიულობოთ გამოირჩეოდა ხოლმე საკრებულოს სხდომებზე) დიდი ნაჩალნიკის მინიმუმ ნებართვის და მაქსიმუმ ბრძანების გარეშე და სწორედ ეს ამბავია აქ საკმაოდ საინტერესო ნიუანსი.

საქმე ის გახლავთ, რომ ე. წ. საქოცეთი, იგივე ქოცნახირი, იგივე კოლექტიური ასავალ-დასავალი, ანუ უკიდურესად ბნელი, შეზღუდული და ფულის გულისთვის ყველაფერზე ხელისმომწერი კონტიგენტი, რომელსაც ფაქტობრივად აკისრია ხელისუფლების გაპრავების საპატიო მისია, სრულიად უსაფუძვლოდ მიიჩნევს, რომ ბიძინა ივანშვილი არის მათიანი და მათნაირი. სინამდვილეში ბიძინას ეს ხალხი სულ ცალ ფეხზე ჰკიდია, ისევე როგორც მისი ე. წ. გუნდის წევრები. ერთადერთი მიზეზი, რის გამოც ბიძინა ივანიშვილი გამორჩეულად შეზღუდულ ბნელებს და უაღრესად უსინდისო ტიპებს ირჩევს საკუთარი გუნდის წევრებად არის ის, რომ ამისთანების ხშირ-ხშირი ცვლა და ნახმარი ხელთათმანებივით მოსროლა არათუ არანაირ პრობლემას არ ქმნის, რადგან მათი მსგავსნი ბალი ათ შაურად ყრია წილხვედრისტანში და არც ხაზეინს აკლია შაურ-უზალთუნები, არამედ გაშვების მომენტში საზოგადოების ერთგვარ კმაყოფილებასაც იწვევს, როგორც ეს მაგალითად ვანო ზარდიაშვილის შემთხვევაში ხდება. თან ამ დროს ისიც ყოველთვის შეგიძლია თქვა, რომ აბა ნაცები ხომ ამას არ იზამდნენ და თავისიანს არ გაწირავდნენ, თუნდ ზღვა მართოდა სისხლისა?

რასაკვირველია, მოძალადის გაპრავების ის ყოვლად ამაზრზენი კამპანიაც, რომელსაც ამ დღეებში ვადევნებდით თვალს, ამა თუ იმ ფორმით ასევე შეთანხმებული იქნებოდა ზესკნელთან, მაგრამ საქმეც ისაა, რომ ზესკნელს ქვესკნელის მკვიდრთა ბედი არ ანაღვლებს. ერთ დღეს ეტყვის, მიდით ბიჭებო, დაცხეთ მაგ ნაციონალებს მაგნებსო, მეორე დღეს კი შეხედავს სიტუაციას და თუ ჩათვალა, რომ გაპრავების გაგრძელება მისთვის დამაზარალებელია, ისე მარტივად გაწირავს გამპრავებლებსაც და გაპრავების ობიექტსაც, რომ დანანების კურცხალიც არ მოადგება თვალზე. ახლაც, თითქმის დარწმუნებული ვარ, ეს ამბავი არ დასრულდება მხოლოდ საქმის აღძვრით და დიდი შანსია არჩევნების წინ მურუსიძე-ჩინჩალაძეების ხელით ციხეშიც უკრას თავი მოძალადეს. ხოლო გამპრავებლების არმია, იგივე საქოცეთი, იგივე ქოცნახირი, ანუ კოლექტიური ასავალ-დასავალი, დატოვოს უსიამოვნოდ გაკვირვებული. ამგვართა გონებისთვის ხომ სრულიად მიუწვდომელი ამბავია, თუ როგორ შეიძლება ხელისუფლებამ დაიჭიროს მისი ერთგული და ნაცების დაუძინებელი მაგინებელი ჩინოსანი, რომლის ერთადერთი დანაშაული ისაა, რომ ნასვამზე ახალგაზრდა სეკრეტარშას წაეღლაბუცა. რა ქნას? კაცია და ქალი მოუნდა! დიდი ამბავი! აბა კაცი რომ მონდომებოდა, ატეხდნენ ეს ენჯეო-შმენჯეოები ამხელა ამბავს?.

თუმცა ქოცნახირი იმიტომაცაა ქოცნახირი, რომ ყველაფერ ამისგან ვერანაირ დასკვნას ვერ გამოიტანს. ვერც იმას მიხვდებიან რა დაააშავა ჯიშკარიანმა და ვერც იმას, თუ რატომ გაწირა იგი ბატონმა ბიძინამ. დიდი დიდი ნაცების პროვოკაციას, ამერიკას, ნატოს ან სოროსს დააბრალონ ეს ყველაფერი.

და ასე გაგრძელდება მინიმუმ 2020-ის შემოდგომამდე.

იმედია, მერე აღარ-წერს “რესპუბლიკური პარტიის” ერთ-ერთი ლიდერი დავით ზურაბიშვილი.

banner
წინა სტატიაშიზვიად კორძაძე: არ ეშველება ამ ქვეყანას არაფერი … არაააა!!!!
შემდეგი სტატიაივანიშვილის გუნდის მშვიდობიანად, არჩევნების გზით მოშორება არის ეროვნული ამოცანა