არ მომიყოლია აქამდე. წელს, მამაჩემის 80 წლის იუბილეს გაკეთებისას, ერთერთ ლოკაციად რუსთაველის თეატრი იყო. იქაურ რეჟისორთან და სამხატვრო ხელმძღვანელთანაც ჰქონდათ მეგობრებს ლაპარაკი, მაგრამ რომ გავიგე, კატეგორიული წინააღმდეგი წავედი. სანამ სტურუას მძორს იქედან არ გამოასვენებენ, მერე ერთი, ათი წლის შემდეგ მისი მძორის სუნი არ განიავდება იქედან, მანდ ჩემი ფეხი არ იქნება-მეთქი! მით უმეტეს არ იქნება რაიმე ისეთი, რაც ზვიად გამსახურდიას სახელს უკავშირდება. ამ მოსიარულე ლეშმა ათჯერ გადაყიდა ეს ქვეყანა, რათა რუსთაველის თეატრი საკუთარ საფაშოდ ექცია და ერთი წესიერი სპექტაკლი ვეღარ დაუდგამთ წლებია. ასე იცის უკონკურენტობამ და გოიმურმა თავში ავარდნამ. სჯობს ისევ ბანკების კორპორატივები ატაროს იქ, მაინც ვაჭრუკანაა სულით!
ცოტნე გამსახურდია
