გარდაცვლილი პრემიერის ზურაბ ჟვანიას დაცვის ყოფილი უფროსი კახა გოჩაშვილი „ფეისბუქში“ შემდეგი შინაარსის პოსტს აქვეყნებს:
„ყველაფერს აქვს საზღვარი… ადამიანთა სულმოკლეობას არა… გადმომდგარხარ.. სიცრუისა და სიბინძურის ნიაღვარს ანთხევ… არაფერი კაცი შენ არ ყოფილხარ ხარშილაძევ.. პატარა, ვირთხისმაგვარო კაცუნავ… პროცესზე გითხარი სიცოცხლეს განდობდი თქო.. თურმე რა გადარჩენილი ვარ… ჩემს თავზე მეშლება ნერვები.. მეგონა გიცნობდი.. (თუმცა სადაც ზურას გაბითურება მოახერხე).. შემეცოდე, მგელივით აწყდებოდი აქეთიქით ბარიერს… უფრო სწორედ დარბაზში მჯდომი შენი ოჯახის წევრები იყვნენ ცოდო.. მაგრამ.. ეგეთი ხერხით ფონს გასვლა…… წიგნში არ წამიკითხავს და ფილმში არ მინახია…… ძაძამიაზე ვთქვი და ვიმეორებ… არაფერი სხვა დანიშნულება მას არ ქონია გარდა იმისა რომ თავის კომპლექციიდან გამომდინარე საიმედო ჯავშანჟილეტი იყო.. სხვა არაფერი… არასდროს მეტი არ მიფიქრია მასზე… თუმცა თქვენზე საკმარისია………….. მე,ისევ და ისევ მთელი ქვეყნის გასაგონად მინდა ვთქვა…. ადამიანს, რომელსაც ცხრა წლის მანძილზე ყოველდღიური.. დილიდან თითქმის მეორე დილამდე ურთიერთობა მქონდა ზურასთან, მაქვს პრეტენზია განვაცხდო, რომ თუ ვინმე იცნობდა მას…იცნობდა მის ზნეს..ხასიათს..მის ჩვევებს..ქცევებს…ვარ მე..!.. და არასდროს (ღმერთია ამის მოწმე).. არასდროს შემპარვია იოტისოდენა ეჭვიც კი იმაში რის დამტკიცებასაც ეს ორი უბედური ცდილობს……. ბოლოსდაბოლოს ეს მე ჩემთვის.. ჩემს თავთან მაინც ვიცი…… და ყველაფრი ამის შესახებ მინდა კიდევ ერთხელ გავუმეორო ზურას ოჯახს… მის ულამაზესმა შვილებს. .მის არაჩვეულებრივ დედას და რა თქმა უნდა.. პირველ რიგში მის ვაჟს….ბუსას!!
p.s. ვინც მიცნობს და ვინც ჩემი ამბავი იცის… მათ მინდა ვუთხრა…. ისიც მიფიქრია…. უფალმა ალბათ იმიტომ დამტოვა ცოცხალი რომ კიდევ ერთხელ… როგორც მის სიცოცხლეში ისე მისი სიკვდილის შემდეგ მიმეღო მონაწილეობა მისი სახელიდან ტალახის ჩამოწმენდაში…“
